زنان به دلیل شرایط فیزیکی و بروز تغییرات هورمونی در سیکل ماهانه خود بیشتر از مردان دچار بیماری‌های مقاربتی و بیماری‌های مربوط به دستگاه تولید‌مثل زنانه یا رحم می‌شوند. عواملی مانند فعالیت جنسی ناایمن، عدم بهره‌برداری از واکسیناسیون‌های مناسب، عدم رعایت بهداشت جنسی مناسب و انتقال عفونت از یک شریک جنسی به دیگری می‌توانند عوامل مهم در ابتلا به بیماری‌های جنسی زنان باشند.
برای جلوگیری از بروز بیماری‌های زنان، استفاده از روشهای موثر جلوگیری از انتقال عفونت جنسی، اهمیت آگاهی در مورد بهداشت جنسی، ارتقای سطح دانش و آگاهی توصیه می‌شود. در ادامه این مطلب، برخی از مهم‌ترین بیماری‌های زنان را بررسی کرده و علل بروز آن‌ها را مرور می‌کنیم:
زگیل تناسلی
زگیل تناسلی زنانه یک بیماری جنسی و مقاربتی شایع است که از ویروس پاپیلومای انسانی و یا HPV ایجاد می‌شود. این ویروس قابلیت سرایت پذیری بالایی دارد و در صورت فعالیت جنسی و حتی از طریق تماس مستقیم به پوست فرد آلوده به ویروس، واژن و یا مقعد به فرد دیگری منتقل می‌شود. بروز این ویروس می‌تواند کاملا بدون علامت و به صورت خاموش باشد. اما در بعضی موارد فرد با زائده‌های گوشتی، برجسته و سفت شبیه گل کلم اطراف و روی واژن و مقعد روبرو می‌شود و در بعضی موارد خارش، سوزش و حساسیت اطراف واژن از جمله علایم رایج HPV هستند. گاهی خونریزی بعد از رابطه جنسی (در صورتی که زگیل در قسمت داخلی واژن باشد) و ترشح و رطوبت غیرعادی در ناحیه برآمدگی‌ها از جمله سایر علایم اچ پی وی هستند.
بهترین روش برای جلوگیری از ابتلا به این ویروس، استفاده از واکسن اچ پی وی یا واکسن گارداسیل است. این بیماری می‌تواند از طریق زایمان، واژن، مقعد، رابطه دهانی و حتی تماس پوستی با پوست آلت تناسلی آلوده به ویروس منتقل شود. بنابراین، حتی امکان ابتلای دختران مجرد از طریق لمس فیزیکی پوست آلوده و یا کاندوم آلوده هم وچود دارد و لزوما نباید رابطه جنسی یا دخول صورت پذیرد.
زگیل تناسلی در زنان از طریق معاینه فیزیکی توسط دکتر زنان قابل تشخیص است و با توجه به گستردگی، اندازه و محل ایجاد زگیل برای رفع آن درمان‌های دارویی، پمادی، درمان با لیزر، کرایوتراپی، سوزاندن زائده‌ها با الکتروکوتر و حتی عمل جراحی لازم است. لازم به ذکر است که زنان در معاینه‌های سالانه باید از نظر ابتلا به زگیل تناسلی معاینه شوند چرا که برخی از انواع HPV ممکن است منجر به سرطان دهانه رحم و بیماری‌های مربوط به دستگاه تناسلی زنان شود.
برای اطلاع از جزئیات این بیماری مطلب “زگیل تناسلی” را مطالعه کنید.
تبخال یا هرپس تناسلی
تبخال تناسلی یا هرپس زنانه توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می‌شود و از طریق تماس جنسی انتقال پیدا می‌کند. این بیماری یک دوره عفونت اولیه دارد و برای مدتی به صورت خفته در بدن باقی می‌ماند و ممکن است چندین بار در سال فعال شود. این تبخال‌ها، تاول‌های دردناکِ قرمز یا سفید ریز مملو از مایعات هستند که درد، خارش و زخم دارند و بعد از بهبود تاول‌ها جای آن شبیه ضایعات آفتی فرو رفته می‌شود. البته، گاهی اوقات این بیماری می‌تواند کاملا به صورت بدون علامت باشد. این زخم‌ها را می‌توانید در ناحیه باسن و ران، مقعد، مجرای ادرار و دهان احساس کنید. البته با لمس زخم و تماس بلافاصله آن دست با قسمت دیگری از بدن، مانند چشم امکان انتقال عفونت وجود دارد.
ویروس HSV دارای دو نوع اصلی است که نوع اول آن در ناحیه دهان و لب به صورت تبخال و تاول بروز پیدا می‌کند و شدت سرایت آن کمتر است، ولی با‌این‌حال، احتمال سرایت آن به ناحیه تناسلی وجود دارد. ویروس نوع دوم بر اثر رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی منتقل می‌شود.
بعد از ابتلای اولیه، ویروس برای همیشه در بدن فرد باقی می‌ماند و ممکن است بعد از مدتی مجددا ویروس فعال شده و این بیماری مجدد عود کند. علت عود مجدد این بیماری در فرد تا حدودی ناشناخته است. این تبخال‌ها ممکن است همراه با زخم‌های پوستی، قاعدگی، آسیب بافتی ناشی از جراحی، آسیب عصبی، تب، ضعف سیستم ایمنی بدن و امکان قرار گرفتن در شرایط آب و هوایی نامساعد در زنان بروز کند.
برای جلوگیری از انتقال تبخال‌های تناسلی لازم است حتما از کاندوم حین رابطه جنسی استفاده کنید. البته باید بدانید که کاندوم نمی تواند به طور کامل از انتقال این بیماری جلوگیری کند، زیرا این ویروس ممکن است از پوست اطراف ناحیه تناسلی شریک جنسی شما منتقل شود.
اگر با مشکل تبخال تناسلی رنج می‌برید، احتمالا مقاله “درمان تبخال تناسلی” به اطلاعات شما از این بیماری و روشهای درمان آن کمک می‌کند.
خشکی واژن
خشکی واژن یکی از مشکل‌های اساسی زنان است که عمدتا به دلیل تغییرات بوجود آمده در سیکل ماهانه بانوان ایجاد می‌شود. این مشکل بر روی کیفیت رابطه جنسی زنان تاثیر منفی می‌گذارد و رابطه جنسی را برای زنان به تجربه‌ای تلخ و دردناک تبدیل می‌کند. به طور معمول، واژن لایه نازکی از مایع شفافی را تولید می‌کند که دیواره واژن را روان و الاستیک نگه دارد. کاهش استروژن باعث کاهش ترشح این روان کننده طبیعی و در نتیجه خشکی واژن می‌شود که علاوه‌بر ناراحتی‌های جنسی، زمینه را برای افزایش عفونت‌های قارچی و سایر عفونت‌های تناسلی فراهم می‌کند و موجب سوزش، خارش و ترشحات واژن می‌شود.
کاهش ترشح استروژن ممکن است به دلایل متعددی در زنان رخ دهد. این مشکل در زنان یائسه و یا به دلایل تغییرات هورمونی یا قرار گرفتن تحت شرایط درمانی خاص بروز پیدا می‌کند. از جمله عواملی که می‌تواند منجر به بروز خشکی واژن شود عبارتند از:
- پرتو درمانی و شیمی‌درمانی
- استرس و مشکلات روحی
- رادیوتراپی و برداشتن رحم و تخمدان‌ها
- زایمان یا یائسگی
- شست و شوی بیش از حد واژن یا دوش واژینال
- انجام ورزش‌های سنگین
- مصرف دخانیات
- سندرم شوگران به عنوان یک بیماری خود‌ایمنی
- تماس بیش از حد با مواد تاخیری یا استفاده زیاد از کاندوم مردانه در رابطه جنسی
برای رفع خشکی واژن با توجه به تجویز و صلاحدید پزشک می‌توان از روشهای دارویی، استفاده از ژل‌های مرطوب کننده واژن، استروژن‌های موضعی، استروژن خوراکی، آر اف واژینال، درمان با لیزر و یا کربوکسی تراپی واژن استفاده کرد.
برای اطلاع از جزئیات روشهای درمان خشکی واژن، توصیه می‌شود مقاله “درمان خشکی واژن” را مطالعه کنید.
تنبلی تخمدان یا سندرم پلی کیستیک
سندرم پلی کیستیک یا PCOS یک نوع اختلال در غدد درون‌ریز است که در دوران باروری در زنان رخ می‌دهد. در حالت تنبلی تخمدان، تعدادی کیست کوچک یا کیسه‌های پر از مایع در تخمدان فرد رشد می‌کند که تعادل هورمونی فرد را برهم می‌زند. اگر این بیماری دیرهنگام تشخیص و درمان شود، ممکن است منجر به ناباروری نیز شود.
از جمله علایم تنبلی تخمدان عبارتند از:
- تغییر در سیکل قاعدگی
- رشد بیش از حد مو
- بروز آکنه، شوره سر و پوست چرب
- چاقی یا لاغری قابل توجه
- افزایش سطح هورمون جنسی آندروژن
- خستگی و آپنه خواب
- ریزش مو
- درد لگن
سندرم تخمدان پلی کیستیک معمولا یک بیماری ارثی و ژنتیکی، است و گاهی ممکن است به علت افزایش وزن و ایجاد مقاومت به انسولین در فرد بروز کند.
تاکنون درمان مشخص و قطعی برای این مشکل پیدا نشده است، اما پزشک متخصص زنان با استفاده از داروهایی می‌تواند روند رشد بیماری و علائم آن را کنترل کند. بهترین روش درمان برای درمان تنبلی تخمدان، اصلاح سبک زندگی شامل ورزش، کم کردن وزن، کاهش مصرف کربوهیدرات و کاهش استرس است. البته برای درمان و کنترل پلی کیستیک زنانه، پزشک زنان در مواردی داروهای ضدبارداری که استروژن و پروژسترون دارند و باعث کاهش آندروژن می‌شوند و سایر داروهایی که علائم بالینی بیمار را کنترل می‌کنند تجویز می‌کند.
تنبلی تخمدان بیماری شایعی است و کسب اطلاعات بیشتر در زمینه این بیماری و روند درمان می‌تواند به شما کمک زیادی کند. به همین منظور بهتر است مطلب “درمان تنبلی تخمدان” را بررسی کنید.
واژینیسموس زنان
بعضی از خانم‌ها به صورت مادرزادی درد زیادی هنگام ورود هرگونه جسم خارجی داخل واژن حس می‌کنند و به دلیل انقباض غیر ارادی عضلات واژن نمی‌توانند ورود تامپون و اسپکولوم و حتی آلت جنسی مرد را تحمل کنند. گاهی این اختلال با لمس اطراف واژن پیش می‌آید و مانع برقراری و یا دردناک شدن رابطه جنسی می‌شود. عضلات کف لگن مسئول کنترل ادرار، ارگاسم، حرکات روده، مقاربت و زایمان هستند.
این مشکل می‌تواند به صورت مادرزادی در خانم‌ها وجود داشته باشد و یا ممکن است برای مدتی به دلایل استرس جسمی، استرس‌های عاطفی یا هر دو به صورت موقت در فرد بوجود بیاید. دلایل استرس عاطفی می‌تواند شامل تجربیات ناخوشایند دوران کودکی (مثل قرار گرفتن در معرض تصاویر جنسی)، داشتن ترس از دست دادن پرده بکارت یا درد زایمان، اضطراب به خاطر عملکرد بد جنسی، و یا مشکلات عاطفی باشد که در رابطه با شریک جنسی وی تاثیر می‌گذارد. از جمله عوامل محرک جسمی عبارت است: عدم تحریک کافی قبل از رابطه جنسی، عوارض جانبی دارو، عفونت ادراری یا مخمر، زایمان یا جراحی لگن و حتی یائسگی هستند.
اختلال واژینسموس در خانم‌ها دارای درجات متفاوتی است:
افراد دارای واژینیسموس اولیه قادر به استفاده از تامپون و انجام معاینه زنانه نیستند و شریک جنسی آن‌ها هنگام دخول احساسی مثل “برخورد به دیواره دهانه واژن” دارند و قادر به وارد کردن آلت به درون واژن نیستند.
در حالت ثانویه، فرد قبلا مشکل واژینسموس نداشته اما به دلیل زایمان، جراحی، عفونت، یائسگی یا واقعه‌های آسیب‌زا دچار اسپاسم غیر ارادی عضلات کف لگنی می‌شوند و کمی درد هنگام رابطه جنسی احساس می‌کنند.
واژینسموس کلی یک اختلال همیشگی بوده است و هر جسمی باعث تحریک آن می‌شود. در مقابل، واژینسموس موقعیتی حالتی است که در شرایط خاصی رخ می‌دهد.
با توجه به دلایل بروز این اختلال، روشهای درمان واژینسموس در بانوان شامل سکس تراپی و مشاوره جنسی، مشاوره روانی و عاطفی، تمرینات کگل عضلات کف لگن، استفاده از ابزارهای کمکی برای تقویت عضلات و یا لیدوکائین و کرم‌های ترکیبی موضعی می‌شود.
واژینیسموس اختلال دردناکی از نظر جسمی و روانی است و افزایش آگاهی در زمینه روشهای درمان آن تا حد زیادی از فشار روانی بر روی خانم‌های مبتلا به واژینیسموس کم می‌کند. بنابراین، توصیه می شود مطلب “درمان واژینیسموس” را مطالعه کنید.
اختلالات قاعدگی
خانم‌ها در طی سنین باروری به طور طبیعی یک سیکل قاعدگی 21 تا 35 روزه را می‌گذرانند که در دوران قاعدگی بین 3 تا 7 روز خونریزی را تجربه می‌کنند. قاعدگی یا پریود نامنظم بدین صورت تشخیص داده می‌شود که زمان خونریزی واقعی از روز اول قاعدگی تا روز اول قاعدگی بعدی در یک بازه زمانی ثابت 21 تا 35 روزه قرار نگیرد.
اختلالات قاعدگی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- قاعدگی دردناک یا دیسمنوره،
- عدم خونریزی واضح یا آمنوره،
- قاعدگی‌های کم تکرار در فواصل بیش از 40 روز یا الیگومنوره،
- قاعدگی‌های مکرر در فواصل کمتر از 24 روز یا پلیمنوره،
- قاعدگی غیرمنظم یا لکه‌بینی و خونریزی بین دو سیکل (مترواژی)
- و یا خونریزی‌های حجم زیاد بیش از هفت روز (منوراژی یا هیپرمنوره).
این مشکلات عمدتا به دلایل زیر در زنان بروز پیدا می‌کند:
- کیست تخمدان
- فیبروم رحم
- اندومتریوز
- سرطان دهانه رحم و اندومتر
- بیماری التهابی لگن
- استرس
- سوء‌تغذیه یا پر‌خوری و کم‌خوری شدید
- اختلالات هورمونی و تیروئید
- مصرف برخی داروها مثل شروع یا قطع داروهای ضدبارداری
- حاملگی
- عفونت
- استفاده از آی یودی
- شروع بلوغ، دوران شیردهی و یا دوران قبل یائسگی
برای درمان قاعدگی نامنظم، پزشک زنان پس از کشف علت بروز اختلال و با توجه به شرایط فیزیکی و سایر ملاحظات، روشهای هورمون درمانی، هیسترکتومی، جراحی برای اصلاح مشکلات ساختاری در رحم یا لوله‌های فالوپ را توصیه می‌کند.
اختلالات قاعدگی و روشهای درمان آن به طور مفصل در مطلب “درمان اختلالات قاعدگی” توضیح داده شده است.
افتادگی یا پرولاپس رحم
افتادگی یا پرولاپس رحمی با از دست دادن قدرت ماهیچه‌های شکمی و لگن اتفاق می‌افتد که رحم به صورت کامل یا ناقص از حالت طبیعی خود خارج شده و به داخل واژن یا کانال زایمان می‌لغزد و یا آویزان می‌شود. در حالت ناقص، رحم فرد تا حدی داخل واژن فرو می‌رود و در افتادگی کامل رحم آنقدری پایین می‌آید که مقداری از بافت آن در خارج از واژن بیرون زده باشد.
این اختلال عمدتا به دلیل افزایش سن، انجام زایمان‌های متعدد یا زایمان سخت (خصوصا زایمان در سنین بالاتر به دلیل احتمال آسیب کف لگن)، به دنیا آوردن نوزاد بزرگ، ضعیف شدن ماهیچه‌ها و رباط‌های اطراف رحم، اضافه وزن، یبوست مزمن، سرفه مزمن، کاهش استروژن در دوران یائسگی، اتفاق می‌افتد.
بیماری افتادگی رحم دارای درجات متعددی است که باید بلافاصله پس از مشاهده علایم برای درمان به پزشک زنان مراجعه کنید، تا از پیشرفت این اختلال جلوگیری کنید. از جمله علایم پرولاپس رحمی عبارتند از:
- احساس فشار در ناحیه واژن
- احساس بیرون زدگی در ناحیه واژن
- مشکلات شدید ادرای مثل عدم توانایی تخلیه ادرار، بی‌اختیاری ادراری یا تکرر ادرار
- مشکلات گوارشی مثل یبوست شدید و همراه با درد در ناحیه شکم
- خونریزی در صورت افتادگی کامل رحم
در صورت تشخیص افتادگی رحم، پزشک زنان با توجه به شرایط فیزیکی فرد و درجه شدت بیماری یکی از روشهای درمان پرولاپس رحمی از جمله درمان دارویی یا هورمون درمانی، درمان بیوفیدبک، استفاده از وسایل محافظ پساری، تحریک عصبی عضلانی یا ویبره، صندلی‌های نیوکنترل مغناطیسی، آر اف واژینال و یا جراحی را توصیه می‌کند.
برای اطلاع دقیق‌تر از روشهای درمان افتادگی رحم، توصیه می‌شود مطلب “درمان افتادگی رحم” را مطالعه کنید.
افتادگی مثانه یا سیستول
ضعیف شدن یا کشیدگی بافت حمایتی بین مثانه و دیواره واژن باعث پایین آمدن مثانه در لگن و دیواره واژن و در مواردی بیرون زدگی آن از واژن می‌شود. عمدتا کشیدگی عضلات به دلیل زایمان طبیعی، یبوست مزمن، سرفه شدید یا بلند کردن اجسام سنگین، هیسترکتومی یا کاهش استروژن در دوران یائسگی رخ می‌دهد.
علائم افتادگی مثانه، شامل موارد زیر است:
- احساس پر بودن مثانه بعد از ادرار
- احساس فشار بر روی لگن و واژن
- احساس ناراحتی هنگام سرفه کردن، حمل اجسام و یا کشیدگی
- عفونت‌های مکرر در دستگاه تناسلی
- درد در هنگام رابطه جنسی
- نشت ادرار هنگام رابطه جنسی
واضح است که علایم ذکر شده در بالا را باید جدی گرفت. بیماری افتادگی مثانه می‌تواند درجات متعددی داشته باشد. در درجه یک، مثانه اندازه کمی به سمت واژن حرکت کرده، در درجه دوم برآمدگی مثانه به دهانه واژن می‌رسد و در صورت پیشرفت بیماری در درجه سوم، مثانه از دهانه واژن خارج می‌شود.
در موارد خفیف تا متوسط افتادگی مثانه از روشهای غیر جراحی شامل اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین و کشیدگی زیاد (تغییر سبک زندگی) و یا جایگذاری ابزار پساری استفاده می‌شود. اما در موارد شدید، لازم است که طی عمل جراحی واژن و سایر ارگان‌های لگن را در جای مناسب خود قرار می‌دهند.
افتادگی مثانه از روشهای متنوعی درمان می‌شود که بیشتر در مطلب “درمان افتادگی مثانه” توضیح داده شده است.
بی‌اختیاری ادرار
بی‌اختیاری ادرار یا از دست دادن کنترل مثانه یکی از مشکلات شایع بین زنان است که معمولا به صورت موقت بر اثر مصرف نوشیدنی‌های مُلین مانند الکل، کافئین، نوشیدنی‌های گازدار، مصرف سیگار، اضافه وزن، بیماری‌هایی مانند عفونت مجرای ادرار، یا به صورت دائمی بر اثر بالا رفتن سن، حاملگی، انجام زایمان، یائسگی، عمل هیسترکتومی، انسداد مجرای ادرار، اختلالات عصبی شامل ام اس یا بیماری پارکینسون ایجاد می‌شود.
در صورت بروز مشکل بی‌اختیاری ادرار حتما به پزشک زنان مراجعه کنید. بعد از بررسی علت بروز بی‌اختیاری و انجام معاینه فیزیکی ممکن است یک نمونه ادرار را از نظر وجود عفونت یا خون بررسی کنند و از شما بخواهند که اطلاعاتی در مورد مقدار مایعات مصرفی‌تان در طی روز، مقدار و زمان دفع ادرار، تعداد دفعات بی‌اختیاری و نیاز مبرم به دفع ادرار را ثبت کنید. علاوه‌بر این، پزشک ممکن است میزان ادرار باقی مانده در مثانه پس از دفع را با تست سونوگرافی اندازه بگیرد تا از عدم انسداد مجرای ادرار یا اختلال در عضلات و اعصاب مثانه مطمئن شود. گاهی اوقات نیاز به انجام تست اوروینامیک و سونوگرافی لگن وجود دارد.
برای درمان بی‌اختیاری ادرار، اگر مشکل زیاد حاد نباشد، ممکن است پزشک از شما بخواهد تمرین‌هایی مانند تاخیر انداختن ده دقیقه‌ای ادرار بعد از احساس نیاز مبرم به دفع، دفع مجدد بعد از دفع اولیه ادرار، برنامه‌ریزی برای رفتن به توالت، کنترل مایعات و رژیم غذایی، انجام ورزش‌های برای قوی کردن عضلات کف لگن را انجام دهید.
یکی دیگر از روشهای درمانی تحریک الکتریکی، استفاده از دستگاه‌های پزشکی، روشهای مداخله‌ای مثل تزریق مواد حجیم، تزریق سم بوتاکس نوع A، تحریک اعصاب یا استفاده از دارو برای کنترل ادرار است. اگر روشهای ذکر شده موثر نبود، چاره‌ای جز جراحی اسلینگ یا تعلیق گردن مثانه نیست.
بی‌اختیاری ادرار یک مشکل شایع است و روشهای درمان آن در مطلب “درمان بی‌اختیاری ادرار” آمده است.
آتروفی واژن یا آتروفیک
آتروفی واژن یا سندرم تناسلی ادراری یائسگی به نازک و خشک شدن و التهاب دیواره‌های واژن به دلیل کاهش ترشح هورمون زنانه استروژن، خصوصا در دوران یائسگی می‌گویند. این بیماری ممکن است به دلیل زایمان و شیردهی، برداشتن تخمدان‌ها، و مصرف برخی داروها هم رخ دهد.
آتروفی واژن یا آتروفیک واژینیت دارای علائم واژینال و ادراری است. این علائم عبارتند از:
- درد هنگام رابطه جنسی به دلیل خشکی واژن
- بروز عفونت‌های ادراری و واژن مکرر
- رنگ پریدگی و نازک شدن لابیا و واژن
- ترشحات زرد و خاکستری آبکی
- درد و سوزش هنگام ادرار
- بی‌اختیاری و تکرر ادرار
- وجود خون در ادرار
پزشک معمولا با معاینه لگن، آزمایش خون، معاینه ادرار، تست پاپ اسمیر و تست اسیدیته واژن احتمال آتروفی را تشخیص می‌دهد و با تجویز هورمونی موضعی مثل پماد و حلقه واژینال و یا روشهای درمانی هورمونی خوراکی مانند قرص‌ها و چسب‌های استروژن و پروژسترون، انجام کربوکسی تراپی و آر اف واژینال اقدام به درمان آتروفی زنان می‌کند.
برای اطلاع از جزئیات روند درمان، مطلب “درمان آتروفی واژن یا آتروفیک” را مطالعه کنید.
درمان انواع بیماری زنان
زنان به دلیل تغییرات هورمونی در طول سیکل ماهانه، شرایط فیزیکی، عدم رعایت بهداشت جسمی و جنسی و موارد دیگر می‌توانند به انواع بیماری‌های زنان دچار شوند که در صورت نادیده گرفتن و عدم درمان می‌تواند عوارض و مشکلات خطرناکی برای فرد داشته باشد. بسیاری از بیماری‌های زنان می‌تواند بر عملکرد جنسی، ادراری و توانایی باروری افراد تاثیر بگذارد. به همین دلیل است که توصیه می‌شود زنان آگاهی خود را از انواع بیماری‌های زنانه، علائم و عوارض و روشهای پیشگیری از آن‌ها بالا ببرند و معاینه‌های دوره‌ای و انجام آزمایش‌های منظم نزد پزشک زنان را جدی بگیرند.
تشخیص زودهنگام و درمان صحیح به کنترل بیماری و درمان زودهنگام آن کمک کند. بنابراین، برای درمان بیماری‌های زنان باید از دانش و خدمات یک پزشک زنان باسابقه و متخصص کمک گرفت. دکتر سعیده اسدی، متخصص بیماری های زنان، زایمان و فلوشیپ زیبایی زنان در شرق تهران با اتکا به سابقه طولانی و دوره‌های تکمیلی گذرانده شده در دانشگاه‌های معتبر ایران، در زمینه‌ی درمان و پیشگیری از انواع بیماری‌ها و مشکلات مثل تنبلی تخمدان، مشکلات جنسی، زگیل تناسلی و یائسگی فعالیت دارد. توصیه می‌شود در صورت مشاهده علایم بیماری‌های زنان حتما از طریق آنلاین، تلفنی و یا حضوری از خدمات درمانی ایشان بهره مند شوید.
