در این مقاله قصد داریم درباره زگیل مقعدی، علائم زگیل مقعدی، روش های تشخیص و درمان زگیل مقعدی صحبت کنیم.
علائم زگیل مقعدی چیست؟
افراد مشکوک به ابتلا به زگیل های مقعدی باید جهت تشخیص ابتلای خود به پزشک مراجعه کنند. در اغلب موارد، زگیل های مقعدی بدون درد هستند. امکان دارد افراد از ابتلای خود کاملا بی خبر باشند. علائم افراد مبتلا می توانند شامل موارد زیر شوند:
- خونریزی
- خارش
- ترشحات موکوسی ناشی از برآمدگی ها
- احساس وجود یک برآمدگی یا موردی مشابه در ناحیه مقعد
- پدیدار شدن زائده های کوچک و به شکل گل کلم در اطراف مقعد
- بروز برآمدگی هایی در نزدیکی یا اطراف مجرای مقعد که معمولا به رنگ پوست یا قهوه ای روشن هستند
در برخی موارد، امکان دارد فرد زگیل های مقعدی را با هموروئید اشتباه گیرند.
عوامل ایجاد زگیل مقعدی
ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV سبب بروز زگیل های مقعدی می شود. با این حال، انواع مختلفی از این ویروس وجود دارد. به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) نزدیک به 90 درصد زگیل های مقعدی در اثر انواع 6 و 11 HPV به وجود می آیند.
این نوع می توانند سبب بروز انواع زگیل بر دیگر نواحی بدن از جمله بینی، چشم و دهان نیز شوند. سازمان CDC بیان دارد که دانشمندان انواع 16، 18، 31، 33 و 35 ویروس HPV را با ضایعاتی ارتباط می دهند که توانایی ایجاد سرطان را دارند.
ممکن است افراد در اثر ابتلا به انواع مختلفی از ویروس HPV به زگیل مقعدی مبتلا شوند. در اغلب موارد، افراد در اثر مفعول بودن در یک رابطه جنسی مقعدی با فرد مبتلا به HPV به زگیل مقعدی مبتلا می شوند. با این حال، بدون داشتن رابطه جنسی مقعدی نیز می توان به زگیل مقعد مبتلا شد. برای مثال، تماس دست به مقعد یا قرار گیری ناحیه مقعد در معرض مایعات بدنی فرد آلوده می تواند به بروز زگیل های مقعدی منجر شود.
آیا زگیل های مقعدی واگیر دار هستند؟
زگیل های مقعدی مخصوصا در طول دوره بروز خود واگیر دار و قابل انتقال به دیگران هستند. افراد حتی در صورت عدم وجود زگیل ها می توانند ویروس HPV را به دیگران انتقال دهند. باید توجه داشت که حتی در صورت انجام روش های درمانی باز هم امکان انتقال این ویروس به دیگران وجود دارد.
افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف از جمله مبتلایان به ایدز نسبت به دیگران بیشتر مستعد ابتلا به عفونت ها هستند و به همین دلیل در صورت قرار گیری در معرض عفونت HPV احتمال ابتلای آن ها بیشتر است. افراد مبتلا به ایدز می توانند در ارتباط با روش های کاهش خطر ابتلا به HPV با پزشک خود مشورت کنند. امکان دارد پزشک انجام متداول آزمایش های غربالگری را به این بیماران پیشنهاد دهد.
تشخیص زگیل مقعدی
پزشک با معاینه فیزیکی مقعد می تواند ابتلای فرد به زگیل مقعد را تشخیص دهد. همچنین، پزشکان از ابزار پزشکی مخصوصی به نام آندوسکوپ جهت مشاهده داخل مجرای مقعد و تعیین حضور زگیل ها استفاده می کنند. گاهی اوقات، پزشک یک نمونه از بافت زگیل را برداشته و آن را با هدف انجام آزمایش های بیشتر به آزمایشگاه ارسال می کند. نمونه برداری هنگامی انجام می شود که روش های درمانی مختلف در درمان زگیل ها موفق نبوده و یا با وجود انجام روش های درمانی وضعیت زگیل ها بدتر می شود.
درمان زگیل مقعدی
روش های درمانی زگیل های مقعدی به تعداد، اندازه و علائم زگیل ها بستگی دارند. گاهی اوقات، بدن به صورت خود به خود ویروس HPV را خارج کرده یا زگیل ها بدون هیچگونه درمان رفع می شوند. در صورتی که فرد اصراری بر درمان فوری زگیل ها نداشته باشد امکان دارد پزشک توصیه کند که پس از یک دوره بروز خفیف زگیل ها، درمانی صورت نگرفته و وضعیت آن ها تا مدتی پایش شود.
ویروس HPV می تواند به مدت چندین سال در بدن فرد به صورت غیر فعال باقی بماند. به همین دلیل، امکان دارد زگیل ها حتی پس از قرار گیری فرد تحت درمان دوباره پدیدار شوند. در صورتی که زگیل های مقعدی درمان و برداشته نشوند می توانند خطر ابتلا به سرطان در آن ناحیه را افزایش دهند. در صورت تشخیص ضروری بودن درمان، پزشک می تواند گزینه های درمانی زیر را پیشنهاد دهد:
۱- دارو های موضعی برای درمان زگیل مقعدی
در صورتی که علائم فرد خفیف بوده و زگیل ها اندازه بزرگی نداشته باشند پزشک می تواند جهت رفع آن ها داروهای موضعی تجویز کند. از نمونه های این داروها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- پماد ایمی کوئیمود 3.75 درصد (زیکلارا) یا 5 درصد (آلدارا)
- ژل یا محلول 0.5 درصد پودوفیلوکس (کوندیلوکس)
- پماد سینکاتچینز 15 درصد (ورجن)
- اسید سالسیلیک
برخی داروخانه ها داروهای بدون نسخه ای را جهت درمان زگیل ها به فروش می رسانند که افراد نباید از این محصولات در ناحیه مقعد خود استفاده کنند. پوست این ناحیه از بدن بسیار حساس بوده و فرد تنها باید داروهای تجویز یا توصیه شده توسط پزشک را بر این محل اعمال کند.
۲- انجماد یا سوزاندن زگیل مقعدی
در روش فریز کردن یا کرایو زگیل تناسلی پزشک می تواند با استفاده از نیتروژن مایع، زگیل ها را منجمد کرده و از بین ببرد. همچنین، می توان با استفاده از اسیدها زگیل ها را سوزاند. از نمونه های این اسید ها می توان به تری کلرو استیک اسید یا بی کلرو استیک اسید جهت از بین بردن بافت زگیل استفاده کرد. هر دوی این روش های درمانی را می توان در مطب پزشک یا کلینیک انجام داد. یکی از بهترین روشهای درمان زگیل مقعدی همین روش است.
۳- جراحی زگیل مقعدی
در صورت ابتلا به زگیل های مقعدی بزرگ یا داخلی پزشک می تواند انجام جراحی را پیشنهاد دهد. برداشت جراحی زگیل های مقعدی تحت بیهوشی عمومی انجام خواهد شد. این روش جراحی معمولا برای زگیل های مقعدی پیشنهاد نمیشود. به هرحال در صورتی که تنها آپشن درمان، جراحی باشد، و تعداد زگیل ها زیاد باشد، می توان جهت دادن فرصت بهبودی به بیمار، زگیل ها را طی چند جراحی از بین برد. پس از انجام جراحی، افراد باید به مدت چند روز از مدرسه یا شغل خود مرخصی گرفته و استراحت کنند. افراد می توانند از داروهای مسکن بدون نسخه یا در صورت نیاز از مسکن های تجویزی جهت تسکین درد خود استفاده کنند. مدت دوره استراحت و زمان از سر گیری فعالیت های معمول روزانه به وسعت درمان جراحی بستگی دارد.
پیشگیری از ابتلا به زگیل مقعدی
استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی می تواند خطر ابتلا به زگیل های مقعدی را کاهش دهد. جهت اجتناب از ابتلا یا انتقال زگیل های مقعدی می توان اقدامات زیر را انجام داد:
- اجتناب از داشتن تماس جنسی با افراد دارای زگیل های تناسلی یا مقعدی فعال
- استفاده از کاندوم یا دیگر روش های پیشگیری فیزیکی در هنگام رابطه جنسی
با اینکه این روش ها عدم ابتلا به ویروس HPV را تضمین نمی کنند اما احتمال آن را کاهش می دهند. افراد می توانند درباره ضرورت دریافت واکسن گارداسیل با پزشک خود مشورت کنند. این واکسن می تواند از ابتلا به انواعی از ویروس HPV پیشگیری کند که عامل اغلب زگیل های تناسلی و همچنین سرطان می باشند.
آیا یک جلسه درمانی برای رفع زگیل ها کافی است؟
ویروس HPV می تواند تا چندین ماه در بافت های بدن مخفی شده و پس از فعال شدن مجدد یک زگیل جدید را به وجود آورد. پس از پدیدار شدن زگیل جدید می توان آن را با مراجعه به پزشک از بین برد. گاهی اوقات، زگیل های جدید با چنان سرعتی رشد و انتشار می یابند که امکان دارد فرد به جراحی مجدد نیازمند شود.
بیشتر بخوانید: زگیل سینه، زگیل زیر بغل و زگیل گردن خطرناک است؟
آیا زگیل مقعدی در زنان خطرناک است؟
زگیل مقعدی در زنان و مردان در صورت عدم درمان ممکن است گسترش یابد یا بزرگتر شود. در موارد نادر می تواند باعث سرطان مقعد شود. به همین دلیل، در صورت مشاهده علائم زگیل مقعدی باید به پزشک متخصص مراجعه شود.
علائم زگیل مقعدی در زنان چیست؟
علائم زگیل مقعدی در زنان و مردان شامل خارش، خونریزی یا احساس توده در مقعد است. بیشتر زگیل های مقعدی نیاز به درمان با داروهای موضعی یا جراحی دارند.
کلام آخر
افراد معمولا در اثر مفعول بودن در یک رابطه جنسی مقعدی با فرد مبتلا به HPV به زگیل مقعدی مبتلا می شوند. در حالی که برخی از ابتلای خود به زگیل مقعدی آگاه نیستند برخی دیگر می توانند علائم شدیدی همچون خونریزی را تجربه کنند. افرادی که به ابتلای خود به زگیل مقعدی مشکوک هستند باید جهت تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنند. البته باید در نظر داشت که احتمال بازگشت زگیل ها پس از درمان نیز وجود دارد. در این مقاله سعی کردیم درباره زگیل مقعدی، علائم زگیل مقعدی در زنان صحبت کنیم.
برگرفته از:
https://www.umassmemorialhealthcare.org/
https://fascrs.org/
https://www.medicalnewstoday.com/
